Kaarsen. Laten we het eens over kaarsen hebben. Het meest geliefde en bekende katholieke gebruik is toch wel een kaarsje branden bij Maria. Simpel maar bijzonder effectief. Al is het alleen maar om iemand te laten weten dat u aan ze denkt/ze steun toewenst.
Een kaars is niet zomaar een (levenloos) ding. Vanaf het moment dat ie aangestoken wordt is een kaars de drager van de levende entiteit. Vuur leeft. Vuur draagt uw gebeden, wensen en toverij. Het maakt hierin geen onderscheid. Niet dat u voor alles qua toverij een kaars nodig hebt, maar wanneer ze goed worden ingezet, zijn kaarsen/is vuur een waardevolle bondgenoot.
Maar hoe bereid u nu een kaars voor op toverij?
Dit is makkelijker dan dat u aanvankelijk zou denken. Sla een kruisteken, zowel voor uzelf als over de kaars. Terwijl je dit doet kan u een gebed reciteren. Vervolgens kan u met een doekje en wat eau de clongne (4711) de kaars afnemen. Ook hier kan u een passend gebed opzeggen, of in stilte. Maar de intentie is om de energie van de kaars te zuiveren. Nu kan u er voor kiezen om de kaars met olie in te wrijven.
U heeft niet veel olie nodig. Dus wanneer de kaars uit uw handen glipt als een stuk zeep, dan weet u hoeveel olie teveel olie is! Begin met een paar druppeltjes. In het algemeen kan u kiezen uit olijf/zonnebloem/wierook/rozen olie. Deze hebben allemaal- in verschillende mate -te maken met zegening/steun/bescherming binnen volksgebruiken en in de kerk. Het is maar net wat u voor handen heeft. En niet elke kaars wil u inwrijven met olie.
Of u dit nu wel of niet doet, dat is aan u zelf. Sommige toverij is gebaat bij het bovenstaande, andere heeft alleen maar het vuur en gebed nodig en verder niets. Dit is overigens wél het moment om een zegening uit te spreken over de kaars/te wijden aan een bepaalde heilige/of doel. Dit kan u doen door het kruisteken boven de kaars te maken, of de kaars in beide handen te houden en te bidden. Als u klaar bent zorg dan dat u de kaars in een goede en veilige houder en/of vuurvaste ondergrond hebt staan. Veiligheid boven alles!
Maar zowel kaarsenvlammen als de kaarsen zelf, kunnen u veel vertellen over een situatie. U moet alleen wel de tijd nemen om er naar te kijken en goed te luisteren.
Binnen de katholieke kerk zijn er nogal wat verschillende soorten kaarsen. Zo heeft u doopkaarsen, trouwkaarsen, paas-kaarsen en ga zo maar door. Maar het zijn met name doop- en trouwkaarsen die interessant zijn. Kaarsen die ritueel betrokken zijn bij een overgangsrite (zoals de doop, het trouwen en de begrafenis!) hebben een op zichzelf staande kracht en band met de persoon/personen voor wie de overgangsrite is.
Trouwkaarsen kunnen de emotionele staat van het huwelijk perfect weergeven. Een ietwat raar gebogen, met grote barsten, trouwkaars voorspelt weinig goeds. Een gebroken trouwkaars ook niet. Ik ken mensen, nadat er door beide partners serieus en met toewijding was gewerkt aan hun huwelijk, de kaars weer recht(er) trok.
Een merendeel rechte trouwkaars, maar met wat kleine scheurtjes/veel stukjes was die los in de doos liggen kan aangeven dat er wat zaken onbesproken zijn en de aandacht behoeven. En een gave rechte trouwkaars is wat u wil zien.
Voor dat u nu de trouwkaars van uw ouders of grootouders bekijkt en in paniek schiet; bedenk u wel dat waar een kaars wordt bewaard ook invloed heeft. Extreme warmte is niet goed. En de kleuren van de kaars kunnen wat vervagen en ‘bloeden’ in het wit van de kaars. Dit is allemaal normaal voor een wat oudere kaars. Liever bewaard u de doop- en trouwkaars of in de kelder, of in een kast die niet direct in de zon staat.
Een ander punt is, heeft u toch een kaars die raar gebogen is? Dit gewoon door de warmte of door andere zaken gaat u er niet aan lopen buigen. De beste manier om hier mee om te gaan is de kaars gewoon terug in de doos te doen en het in een koelere plek te leggen. Geef het een paar dagen en kijk dan eens weer.
Het zelfde geld voor doopkaarsen. Normaal gesproken heeft u alleen uw eigen doopkaars. Mocht u bij uw ouders wonen, dan heeft uw moeder ze waarschijnlijk allemaal bij elkaar liggen. Dit inclusief de trouwkaars. Wanneer u getrouwd bent ligt uw kaars, die van u partner en eventuele kinderen ook bij elkaar. Wanneer er iemand uit huis gaat, gaat hun eigen kaars met hen mee. Voor zover als ik weet wordt een doopkaars pas weer aangestoken op iemand zijn begrafenis. Het is een belangrijke kaars, zeker gezien de lijn die het met uw persoon heeft. Een kaars die veilig moet worden gehouden dus! Uit voorzorg, er zelf niet teveel aan zitten en weg houden bij andere mensen!
Kaarsen zijn uiteindelijk zoveel meer dan alleen dingen. Dus de volgende keer dat u een kaarsje bij Maria in de kerk aansteekt, kijk eens naar de al brandende en opgebrande kaarsen. Wat vertellen ze u?
De duivelbanner van Over de IJssel 